Argentinië, Chili

Nathalie Keukelinck
Nathalie Keukelinck

To the end of the world

Na - geloof me - heel wat heen en weer geloop naar de outdoor kledingwinkel, kijk ik nog een laatste keer mijn valies na. Heb ik nu wel de juiste thermo- en waterproof kledij mee? Want het is best fris waar we heen gaan en ik heb me laten vertellen dat 4 seizoenen op 1 dag (of zelfs op 1 uur!) daar dagelijkse kost zijn. Trekkingschoenen, zonnebril en zonnecrème, muts en handschoenen, … Check! Patagonië, we zijn er klaar voor!

Torres del Paine 

Vanuit Parijs vertrekt onze vlucht naar Santiago de Chile, waar we 1 nacht verblijven vooraleer door te reizen naar Punta Arenas. Eindbestemming van vandaag, een 4,5 uur durende rit: het Torres del Paine Nationaal Park. Het walhalla voor natuurliefhebbers en wandelaars. Ik verblijf er in het fantastische hotel Tierra Patagonia, dat deel uitmaakt van National Geographic Unique Lodges of the World. Het hotel is een architectonisch pareltje en ik kan me geen beter uitzicht inbeelden op Lago Sarmiento en de 3 befaamde Torres (torens) van het park dan vanuit onze kamer. 

We zijn aan de start van het trekkingseizoen, het is lente in Patagonië, het is er nog lekker rustig, de eerste struiken staan in bloei, … en de wind… die waait hard! Ach die befaamde wind, die moet je gewoon meegemaakt hebben. En laten we eerlijk zijn, zonder heb je het echte Patagonië niet beleefd! Tierra Patagonia biedt o.a. (halve) dag hikes, panoramische tours en fiets- of paardrijdtochten aan in kleine groepjes begeleid door gekwalificeerde en ervaren gidsen en verdeeld over 3 niveaus (easy, medium en high).  

Op onze eerste dag kiezen we voor twee halve dag medium hikes. Volgens onze gids een goede maatstaaf of we op onze laatste dag de befaamde Base de Torres aankunnen, de meest intensieve daghike die je in Torres del Paine kan doen. De voormiddag brengt ons naar de Cornisas. Deze wandeling is ideaal als inleiding tot Torres del Paine: een “off the beaten path hike” naar de top van een klif met als beloning een prachtig 360° uitzicht op de Torres en het Paine-massief, de uitgestrekte pampa, kronkelende rivieren en valleien. Afhankelijk van de periode en het weer - en uiteraard ook met een goede portie geluk - is dit ook de plaats om condors, adelaars en andere roofvogels te spotten! Na de progressieve klim is de afdaling kort, maar steil, en nadien keren we terug naar het hotel voor de lunch. 

In de namiddag trekken we naar de Cuernos. Na de beroemde Torres, zijn de Cuernos (horens) het meest bekende beeld van het park. Tijdens de hike kunnen we genieten van prachtige close-up bergzichten en azuurblauwe meren tot we aan het uitkijkpunt over de Cuernos aankomen. Daarna keren we via de Salto Grande, de grootste waterval van het park, terug naar het hotel. Missie geslaagd, Base de Torres we komen er aan! 

De volgende dag besluiten we om het wat rustiger aan te doen en kiezen we in de voormiddag voor een panoramische tocht naar de Laguna Azul. Tijdens deze tochten zijn de wandelingen eenvoudiger en is er meer tijd voorzien om foto’s te nemen. Ideaal voor fotografieliefhebbers! In de namiddag opteren we voor de medium Entre Lagos paardrijdtocht. Hier is wel enige ervaring voor vereist, aangezien er geen vaste trail gevolgd wordt. Vanuit de Estancia Cerro Guido brengt de paardrijdtocht ons langs groene dalen en dwars door kleine rivierstroompjes naar de prachtige Sierra del Toro. Daarna rijden we naar beneden naar Lago Sarmiento waar we via de oevers terug naar ons hotel rijden.

Dag drie, de befaamde Base de Torres stond op onze planning, maar helaas heeft een zware verkoudheid ons geveld. Aangezien we wat moeilijk kunnen ademen, beslissen we in samenspraak met de gids, dat we de high Base de Torres hike laten voor wat het is en in plaats daarvan de medium-high hike Paso de Agostini zullen doen. We zullen het ons zeker niet beklagen, laat de gids ons weten! Deze daghike is een weinig bekende trail, weg van de drukte, met het iconische Paine-massief als achtergrond. We vertrekken vanuit Estancia Lazo en beginnen ons avontuur aan de Laguna Verde. In het oude lenga bos waar we vervolgens in terecht komen, wanen we ons in Lord of the Rings. We wandelen langs meren, bergen en moerassen en stoppen om te picknicken in een rustige, natuurlijke omgeving. Op het einde van de klim komen we aan het uitkijkpunt waar we het grootste meer van het park, Lago del Toro, evenals de kronkelende Paine-rivier en imposante bergen aan de horizon kunnen zien. De wandeling eindigt met een vrij steile afdaling - en rukwinden tot 100 km per uur (wauw!) - naar ons ophaalpunt waar het busje klaar staat om ons terug naar Tierra Patagonia te brengen voor onze laatste avond.  

Perito Moreno


De volgende ochtend staan we vroeg op voor de transfer van een half uurtje naar Cerro Castillo, de grensovergang met Argentinië. Deze blijkt echter uitzonderlijk gesloten te zijn en we worden iets verder naar de grensovergang van Puerto Natales op 1 uur rijden gebracht. Daar vertrekt onze bus naar El Calafate. Na een rit van ca. 4 uur komen we aan in het busstation, waar de chauffeur van Eolo Patagonia ons komt ophalen en ons naar het hotel brengt waar we 2 nachten zullen verblijven.

De dag nadien is het tijd om de beroemde Perito Moreno gletsjer te trotseren. Voor het eerst tijdens de reis hebben we wat pech met het weer. Het regent en het miezert, maar we laten het niet aan ons hart komen. Een boottocht brengt ons naar de rand van de gletsjer, we trekken onze stijgijzers aan en gaan het ijs op. We volgen nauwgezet de instructies op van onze gids: al waggelend als een pinguïn naar boven en al stampend als een sumoworstelaar weer naar beneden. Onderweg maken we kennis met het fascinerende landschap van de gletsjer: beekjes, kleine lagunes en allerhande ijsformaties in het meest ongelooflijke blauw! Na de trekking op het ijs, sluiten we af met een heerlijke “whisky on the rocks” en wandelen we door het bos terug naar de boot. Vooraleer we terugkeren naar het hotel hebben we nog wat vrije tijd op de uitkijkplatforms om de beroemde Perito Moreno vanuit alle hoeken te kunnen fotograferen.  

Cruceros Australis 


Dan is het tijd voor onze vlucht naar Ushuaia, de zuidelijkste stad ter wereld. Hier verblijven we 1 nacht in Los Cauquenes, een charmant hotel aan het Beagle kanaal. De stad zelf heeft niet zo veel te bieden, maar we zien vanuit onze kamer in de verte wel al ons expeditieschip aankomen dat ons de komende dagen naar Tierra del Fuego zal brengen: de M/V Ventus Australis!

Sinds gisteren is het nog niet gestopt met regenen… De regen valt met bakken uit de lucht. Maar we geven de hoop niet op, dit is Patagonië, wie weet klaart het straks wel op en kunnen we genieten van de stralende zon. Check-in in het Australis Travel Center kan tot 17u, om 18u schepen we in en om 20u vertrekt het schip. We worden verwelkomd door de kapitein, zijn officiers en het voltallige expeditieteam. Gedurende de nacht steken we het Beagle kanaal over en komen we opnieuw in Chileens territorium. We varen de hele nacht voorbij Isla Navarino tot aan de beruchte Cabo de Hornos (Kaap Hoorn), het “einde van de wereld”. Gedurende vele jaren was dit de enige navigatieroute tussen de Stille en de Atlantische Oceaan. Meer dan 10.000 zeemanslieden lieten hier het leven omdat hun zeilschepen niet bestand waren tegen het ruige water van de hieraan grenzende Drake Passage. Gelukkig zijn de tijden ondertussen veranderd en is de M/V Ventus Australis hier wel tegen opgewassen. Dit neemt niet weg dat er weinig geslapen wordt die nacht: we rollen als het ware uit ons bed, alles wat niet vasthangt valt op de grond in onze kajuit en ik neem voor de zekerheid toch maar iets tegen de zeeziekte.

De volgende ochtend komen we aan bij Cabo de Hornos, de zee is allesbehalve rustig en we kunnen met moeite op onze benen blijven staan. Onze eerste landexcursie wordt dan ook afgeblazen omwille van veiligheidsredenen en we zetten koers naar Wulaia Bay. Spijt heb ik niet, de kans was toch al heel minimaal dat we hier aan land zouden kunnen gaan en nu heb ik naar mijn gevoel toch de echte Kaap meegemaakt (met golven tot 50 meter hoog en 270 regendagen per jaar, waaronder 70 sneeuwdagen, zijn gunstige omstandigheden om aan land te gaan beperkt)! 

Eenmaal aangekomen in Wulaia Bay klaart het helemaal op, zichtbaarheid 100%, het expeditieteam heeft zelden zo’n open hemel gezien. Onze hoop was terecht! Ook tijdens de Australiscruise kunnen we kiezen tussen low, medium of high excursies volgens de moeilijkheidsgraad. Waar we de keuze hebben, kiezen we steeds voor de moeilijkste optie, met als eerste de beklimming van een beboste heuvel van waaruit we van een werkelijk prachtig panorama kunnen genieten over de baai. 

Dag 3 op het expeditieschip, we varen terug naar het Beagle kanaal en dan via de Glacier Alley naar het Pia fjord, nog steeds in het aangename gezelschap van de zon. ’s Morgens beklimmen we de zijmorene van de oude Piagletsjer. Het is een steile klim waarbij we van de ene kei naar de andere moeten springen en ons aan de hand van koorden moeten optrekken tot aan de top. In de namiddag komen we aan in het Garibaldi fjord, waar we ons een weg banen door een Magelhaens woud, over en onder de met mos overgroeide boomstronken kruipen en door moederpoelen en rivieren waden tot aan een spectaculaire gletsjerwaterval.

De volgende dag staan we opnieuw op met stralend weer, we mogen echt van geluk spreken. Zo’n dagen komen volgens de expeditieleider slechts een 8-tal keer per jaar voor. Ook hij haalt zijn camera boven, dit is bijna te mooi om waar te zijn! We zijn vannacht het Alberto de Agostini Nationaal Park ingevaren. In de voormiddag doen we een zodiacexcursie tot vlak aan de Condorgletsjer. En in de namiddag maken we een wandeling langs het Aguila gletsjermeer.

Onze laatste voormiddag op het schip is aangebroken, met een bezoek aan Magdalena Island. Dit is de thuisbasis van een immense kolonie Magelhaenpinguïns. We kunnen aan land en kuieren op de daarvoor aangeduide paden langs de pinguïns, maar ook meeuwen en eenden, naar de vuurtoren op de kleine heuvel van het eiland. Deze grappige diertjes zijn echt het observeren waard en een mooie afsluiter van onze expeditiereis. Het schip zet koers naar Punta Arenas, waar we via Santiago de Chile terug naar huis vliegen.

Fotocredit foto 1 (condor): elterragonia


Interesse in een rondreis door Argentinië? Ik help u graag verder!

Nathalie 

In beeld

1_DSC001193_20181011_165952gsm1_20181014_114442gsm6_DSC000674_DSC003362_DSC003214_20181014_122942gsm3_DSC008131_DSC003973_DSC000262_DSC005851_20181010_124640gsm1_DSC006111_1_DSC003095_DSC000482_DSC006232_DSC004241_DSC002501_DSC008994_20181011_215857gsm1_3_DSC003244_DSC008222_20181014_121155gsm2_DSC007841_DSC005535_DSC005974_20181018_155208gsm3_DSC009331_2_DSC09969

Onze reisverhalen

Van Patagonië tot Atacama

Chili

Hoog op de bucketlist

Argentinië

In de voetsporen van Peru’s ontdekkingsreizigers

Peru

Onze reizen

Explora connects Patagonia

Argentinië, Chili

Awasi Chili & Argentinië

Argentinië, Chili

Chili Deluxe: de wauw-factor!

Chili

Deel via mail!