Vorige maand was het dan eindelijk zover, ik mocht Argentinië van mijn bucketlijst schrappen! Het land van Evita stond al lang in mijn absolute top, dus de verwachtingen lagen hoog.
En het begon alvast goed ... Na aankomst in Buenos Aires rij ik meteen door naar de Pampa's.
Accommodatie: In Estancia La Bamba de Areco word ik verwelkomd door enkele rasechte gaucho's te paard, het Argentijnse equivalent voor de cowboys zeg maar. De Estancia is een heerlijke plaats om paard te rijden, een polowedstrijd bij te wonen of gewoon te genieten van het gitaarspel bij het kampvuur tijdens een typische asado (BBQ).
Daarna rij ik terug naar Buenos Aires, een erg Europees aandoende stad met veel parken en grote boulevards. Avenida 9 de Julio is zelfs de breedste laan ter wereld! Aangezien ik op zondag aankom, is het de ideale dag om de zondagsmarkten in San Telmo (antiquiteiten), La Boca (kust) en Recoleta (ambacht) te bezoeken. Verder nog op het programma: een fietstour doorheen de wijken Recoleta en Palermo, een parrilla (grill) foodtour in San Telmo én ik leer ook mijn eigen empanada’s maken! Uiteraard mag ook een echte tangoshow niet ontbreken. Voor wie op zoek is naar een authentieke show met orkest en dans van hoog technisch niveau is Esquina Carlos Gardel een aanrader. Boek dan wel VIP-tickets, dan heeft u het beste zicht. Liever iets intiemer, dan is de cabaretshow van Rojo Tango misschien wel iets voor u. Voor de echte dansliefhebbers zijn ook tangolessen mogelijk en als u wilt zien hoe de locals dansen, dan moet u ’s avonds beslist eens naar één van de milonga’s (tangoclubs).
Accommodatie: De twee aangenaamste wijken om te verblijven in Buenos Aires zijn Recoleta en Palermo. Recoleta vertegenwoordigt alle grote luxehotels, zoals Park Hyatt, Four Seasons en Alvear Palace. De hotels hier zijn ideaal gelegen voor een bezoek aan de belangrijkste bezienswaardigheden, zoals de begraafplaats van Recoleta, het Colón theater, ... en het is ook een goede uitvalsbasis om de andere wijken te ontdekken. Maar voor wie echt ondergedompeld wilt worden in Buenos Aires, raad ik een verblijf in Palermo aan. Deze heel sfeervolle wijk met tal van restaurants, terrasjes en bars, wordt ook wel het Soho van Buenos Aires genoemd. Het beste hotel hier is ongetwijfeld het kleinschalige boetiekhotel Legado Mítico Buenos Aires. Ook leuk zijn de hotels van de CasaSur-collectie.
Vervolgens neem ik het vliegtuig richting Salta. Dankzij de kleine lokale luchthaven pal in het centrum van Buenos Aires en de korte vluchtduur (ca. 2 uur) ben ik er in geen tijd! Ik vertrek dan ook meteen naar de regio ten zuiden van Salta, waar grindwegen geen uitzondering zijn en een 4x4 dus ook geen overbodige luxe is. Nadat de tabaksplantages van de Lermavallei beginnen te vervagen, klimt de weg stilaan omhoog door de vruchtbare Quebrada (kloof) de Escoipe. Het begin van een nooit eindigende stoet aan prachtige panorama’s. Via de Cuesta del Obispo, een indrukwekkende slingerende weg van 21km lang, kom ik aan in Piedra del Molino, een uitzichtpunt op 3.348m hoogte, waarna het landschap drastisch verandert. De vruchtbare vallei heeft plaats gemaakt voor een dor landschap waar enkel cactussen groeien, maar dan echt wel ontelbare exemplaren: het nationale park Los Cardones. Via een oude 12km lange kaarsrechte Inca-weg, de Recta de Tin Tin, rij ik verder langs Payogasta naar Cachi, mijn eindbestemming voor vandaag. Dit is een charmant pre-koloniaal dorp met, net als ieder ander dorp uit de regio, een Spaanse koloniale kerk tegenover het kerkplein.
Accommodatie: Ik overnacht in het hotel La Merced del Alto, de beste accommodatie van Cachi, vanwaar ik een fenomenaal zicht heb op de besneeuwde bergtoppen van de Nevado de Cachi.
De volgende dag rij ik een stuk van de Ruta 40 af, één van de bekendste en langste wegen ter wereld, naar Cafayate. De Ruta 40 beslaat maar liefst meer dan 5.000km, loopt parallel aan het Andesgebergte en doorkruist zo bijna het hele land van noord naar zuid. In Molinos sla ik echter even af van de Ruta 40 en maak ik een omwegje, om zo een bezoek te kunnen brengen aan de Bodega Colomé. Deze wijnmakerij, eigendom van de Hess familie, produceert wijnen van de hoogste wijngaarden ter wereld én dat proef je. Er zit een heerlijke frisheid in de wijnen. Op het domein ligt ook het James Turrell Museum, voor liefhebbers van lichtinstallatiekunst. Eenmaal terug op de Ruta 40 rij ik verder langs de Quebrada de las Flechas, bestaande uit fenomenale pijlvormige rotsformaties, waaraan het zijn naam te danken heeft. De kloof is een overblijfsel van een oud meer. Na een wandeling tot bovenop de rotsformaties, reis ik verder naar Cafayate.
Accommodatie: De beste hotels hier zijn Patios de Cafayate en Grace Cafayate, beiden heel verschillend in stijl. Patios de Cafayate is een landgoed uit de 19de eeuw grenzend aan de Bodega del Esteco. Een belangrijk verschil is dat de badkamers van zo goed als alle dergelijke hotels in noordwest-Argentinië klein zijn. Als u voor een moderner hotel zoals Grace Cafayate kiest, mist u de authenticiteit en charme, maar heeft u wel meer comfort. Grace Cafayate beschikt ook over een eigen golfterrein.
Een nieuwe dag brengt me naar de Quebrada de las Conchas, een diep ravijn die 50 miljoen jaar geleden gecreëerd werd, in een tijdperk dat de regio een warm en vochtig klimaat kende en er dieren leefden zoals schildpadden en krokodillen. De kloof werd verder gevormd door water en wind en heeft haar naam te danken aan de mariene fossielen en schelpen die men in de regio gevonden heeft. De intens rode kleur is te wijten aan het ijzeroxide in het mineraalbekken. Daarna maak ik de lus af en rij ik terug naar Salta, waar ik een bezoek breng aan het stadscentrum en het archeologisch museum Alta Montaña, een museum over de gebruiken en het geloof van de Inca’s.
Accommodatie: Ik verblijf op een halfuurtje rijden van het centrum in Finca Valentina, een uiterst gezellig plattelandshuis dat eigendom is van Italianen en uitgebaat wordt door een Nederlandse familie. Vlak naast de finca ligt het Relais & Chateaux-hotel House of Jasmines. Voor wie een hotel in het centrum van Salta zoekt, is het boetiekhotel Legado Mítico Salta (van dezelfde groep als die in Buenos Aires) trouwens ook een goede optie.
De volgende ochtend vertrek ik naar de regio ten noorden van Salta, vanaf hier zijn de wegen voornamelijk geasfalteerd en bijgevolg kom ik ook meer verkeer en toeristen tegen onderweg. Op een uur rijden van Salta bezoek ik de Finca El Bordo de las Lanzas. Een meer dan 400 jaar oude werkende boerderij, waar gasten het echte leven op het platteland kunnen ervaren. Elk plekje op de boerderij ademt bovendien geschiedenis. Terwijl één van de gaucho’s zijn voorbereidingen treft voor de asado die middag, neemt een andere gaucho me mee op een tochtje te paard langs het domein. Na de lunch rij ik via de Humahuacakloof, een relatief jonge vallei die van Salta tot bijna aan de grens met Bolivië loopt, verder naar Tilcara. Hier ligt de Pucará de Tilcara, de ruïnes van een pre-Incafort op 3.200m hoogte tussen de cactusvelden.
Accommodatie: Ik verblijf in Purmamarca, waar ik overnacht in El Manantial del Silencio, de beste accommodatie op deze plek.
Kort na zonsopgang ga ik wandelen in het gebergte achter mijn hotel. De regio is bekend voor zijn gekleurde bergen, die horizontale of verticale lagen tentoonstellen uit verschillende geologische periodes, waaronder de Cerro de los Siete Colores (heuvel van de 7 kleuren). Als ik terug beneden aankom in het dorp, kuier ik nog even door de ambachtelijke markt op het kerkplein. Een fantastische rit leidt me daarna over de Andes op 4.170m hoogte, langs droge zoutmeren, vulkanen, wilde vicuñas en de oneindigheid van het Puna-plateau. Ik bezoek de Salinas Grandes (zoutvlakte) en geniet als afsluiter van een picknicklunch op deze unieke locatie. Daarna is het tijd om terug te keren naar Salta, voor mijn terugvlucht naar Buenos Aires.
Tot slot geef ik graag nog even de beste reisperiode mee om naar noordwest-Argentinië te reizen. In oktober, november en december is het er heel warm en de wind laat veel stof opwaaien. Daarna komt in januari en februari de regen, een periode om te vermijden omdat de wegen dan plots overstroomd kunnen geraken. De beste periode is maart, april en mei: de temperaturen zijn aangenaam, het stof is gezakt en het landschap is op zijn mooist.
Interesse in een rondreis door Argentinië? Ik help u graag verder!
Nathalie
