Argentinië stond al lang op mijn verlanglijstje en dus zei ik niet nee tegen een reis naar Buenos Aires, stad van de tango, en Mendoza, de belangrijkste wijnregio van het land.
Na een comfortabele vlucht via Madrid kom ik ’s ochtends vroeg - toch niet helemaal uitgeslapen - aan in Buenos Aires. De opkomende zon geeft me echter meteen de energie en de goesting om de stad te gaan verkennen in het zachte ochtendlicht. Na een ontbijtje in het hotel trek ik er dan ook onmiddellijk op uit in Puerto Madero. Deze buurt kreeg recentelijk een volledige facelift. De in onbruik geraakte dokken, de vervallen gebouwen en de zware verwaarlozing werden kordaat aangepakt. De oude dokken werden gerenoveerd tot mooie handelspanden met een industriële look en er werd een grote groene zone aangelegd. Het resultaat is een trendy, aangename en veilige plek om te verpozen aan het water en een hapje te eten, iets te gaan drinken of gewoon wat rond te slenteren en om u heen te kijken. Locals vinden hier ook de ideale plek om te sporten.
Wanneer ik na de middag toch even moe dreig te worden, brengt een koffie bij Café Tortoni redding. Het koffiehuis op de Avenida de Mayo werd geopend in 1858 en is daarmee zonder moeite het oudste van de stad. Ook wanneer u geen koffieliefhebber bent, moet u hier zeker eens binnenstappen om het prachtige interieur te bekijken. Met vernieuwde energie maak ik daarna een wandeling langs de Casa Rosada (de werkplaats van de president), de Plaza del Congreso, het Palacio Barolo, de obelisk op de Plaza de la República die in 1936 geplaatst werd ter ere van het 400-jarig bestaan van de stad en het Colón theater, allen gelegen in de wijken Monserrat en San Nicolás. Hier vindt u de meeste historische hoogtepunten. Via de breedste boulevard ter wereld, de Avenida 9 de Julio, wandel ik verder naar de Plaza San Martin van waaruit u de Torre de los Ingleses (English Clock Tower) kunt zien, na de Falklands War in 1982 herdoopt tot Torre Monumental.
In Buenos Aires moet u gewoon naar een tangoshow. Ik ga dan ook eten in een traditioneel tangohuis waar na het diner een intieme show wordt gebracht. De live band, de zangers en de zes dansers weten hun passie perfect over te brengen op het publiek. Intensiteit en stijl gaan hier hand in hand!
Op de terugweg naar het hotel kom ik nogmaals door Puerto Madero, dit keer 'by night'. De achtergebleven havenkranen die herinneren aan vervlogen tijden en de Puente de la Mujer (‘vrouwenbrug’), ontworpen door de Spaanse architect Santiago Calatrava die ook het station van Luik ontwierp, zijn knap verlicht en geven deze buurt een gezellige en levendige touch.
Buenos Aires is een uitgestrekte stad en daarom geef ik de benen de volgende dag wat rust. Met de wagen vertrek ik voor een begeleide rit doorheen de verschillende wijken. Naast Puerto Madero ligt La Boca. Voetballiefhebbers kennen de naam ongetwijfeld van de Boca Juniors, de legendarische club waar nationale held Diego Maradona jarenlang voetbalde. Ik kom voorbij het vrij bescheiden stadion waar net de deur opengaat zodat ik zowaar een stukje van het heilige gras te zien krijg. De erg eenvoudige huisjes in de straten rond het stadion werden geschilderd met achtergelaten verf van de schepen die hier aanmeerden. Vooral geel en blauw waren populair, niet toevallig de clubkleuren van de Boca Juniors. De chauffeur baant zich behendig een weg doorheen de drukte en brengt me naar de meer begoede wijken van de stad, Recoleta en Palermo. Dé trekpleister van Recoleta is de begraafplaats met de honderden tombes van bekende en rijke families. Elke tombe hier is een kunstwerk met een geheel eigen stijl. Vrij eenvoudig, maar wel het meest bezocht, is het graf van Evita Perón. Palermo is dan weer een residentiële wijk, hier vindt u de vijfsterrenhotels en de ‘Fifth Avenue’ van Buenos Aires.De rit eindigt aan de Casa Rosada, het roze paleis waar de Argentijnse president werkt. De rondleiding toont de belangrijkste kamers en laat zien dat ook hier de geest van Evita nog steeds levendig is.
’s Avonds wacht me een korte vlucht naar Mendoza, de wijnregio van Argentinië aan de voet van de Andes en mijn tweede bestemming. Aan de overkant van het Andesgebergte ligt Santiago de Chile, de Chileense hoofdstad. Vanuit het hotel in de stad zie ik al een besneeuwde bergtop. Wie houdt van de combinatie natuurschoon, gastronomie en lekkere wijnen is hier aan het juiste adres. Mendoza-City is een goed uitvalsbasis, maar nog leuker is het om te overnachten bij of in de buurt van één van de wijnhuizen in bijvoorbeeld de Uco Valley. De accommodatie is er kleinschalig, heel persoonlijk en u bevindt zich ten midden van de wijngaarden met het voorgebergte van de Andes op de achtergrond, een prachtig kader. Elk wijnhuis en elke accommodatie legt andere accenten in de wijnen, de keuken en de inrichting en architectuur. Eén voor één het proberen waard!
Voor wie het wat avontuurlijker mag zijn, bieden de bergen tal van mogelijkheden. Ikzelf ga voor canopy, ook ziplining of deathride genoemd. De eerste rit is vrij kort en rustig, maar de spanning wordt al snel opgebouwd om te eindigen met een lange en snelle rit over de rivier waarop ook geraft kan worden. Beide activiteiten zijn makkelijk in een halve dag in te plannen, maar u kunt er ook een hele dag of langer op uit. Langs de route naar Chili ligt namelijk de Aconcagua, met bijna 7.000 meter de hoogste top van de Andes en bij uitbreiding de hoogste top buiten Azië. Het spreekt voor zich dat oneindig veel outdooractiviteiten tot de mogelijkheden behoren.Wat mij betreft, is Mendoza de ideale afsluiter van een rondreis in Argentinië (of Chili). Het is een uitstekende plek om de vermoeidheid van u af te schudden en te herbronnen met een lekker glas wijn, een etentje onder gelijkgezinden en een massage bij één van de wellnessfaciliteiten.
Vooraleer echt naar huis terug te keren, keer ik nog even terug naar Buenos Aires waar nog een boottocht in de Tigre-delta op het programma staat. De delta is de breedste riviermonding ter wereld waardoor het lijkt alsof u op open zee bent. Tigre zelf is een stadje in het noorden van groot-Buenos Aires. Veel inwoners van Buenos Aires komen hier tijdens de weekends en in de vakantie verpozen aan het water. Op die momenten is het er dan ook heel druk. Ook op het water zijn we niet alleen, maar bij mooi weer is dit hoe dan ook een aangename tocht met op het einde de skyline van Buenos Aires als extraatje. Een dagje buitenlucht, ideaal om daarna in te dommelen op de nachtvlucht naar huis.
Greet
